Voor mijn gevoel was deze begraafplaats eigenlijk ‘te jong’, ik geef de voorkeur aan oudere begraafplaatsen vanwege hun sfeer en historie. Toch was het een goed besluit om ook eens een nieuwere begraafplaats te bezoeken. Omdat ik vers verdriet vaak niet wil vastleggen (uit respect voor de nabestaanden) was het moeilijker navigeren voor me op deze begraafplaats. Wat wilde ik dan wel vastleggen? Hoe kon ik de sfeer vangen en de anonimiteit blijven waarborgen, ik laat de collectie spreken.

Over de begraafplaats

In1967 raadpleegt het college van burgemeester en wethouders ir. Meijsing over de inrichting van een oude begraafplaats die door de gemeente in 1965 werd aangekocht.

Meijsing voegt zich niet in de algemene maatschappelijke beweging die neigde de dood steeds meer in taboesfeer te brengen. Hij geeft aan geen voorstander te zijn van één grote begraafplaats in het buitengebied. De gemeente stuurt echter toch aan op één centrale plaats buiten het centrum. Het toenmalige hoofd van de plantsoendienst, de heer Rebel, ontwierp een orthogonal structuur met veel groen en uniformiteit in de stѐles (staande grafstenen). In September 1969 wordt groen licht gegeven voor de aanleg.

Op 1 september 1971 was het zover dat de nieuwe begraafplaats kon worden opengesteld.

Bron Op Den Rosheuvel

Advertentie